پرواز بال نمیخواهد دل میخواهد

پرواز بال نمیخواهد دل میخواهد
و من پرواز میکنم بدونِ بال
به آسمانِ خیال
آنجا که از زمینیان نشانی نیست
و از دلهای کوچک
آنجا که دشتِ سینه ها فراخ است
مهر میپاشند و عشق میبخشند
ونور در میان سیاهی چشمک میزند
که بیا
روی زمین به انتظار چیستی !
راه آسمان باز است
بیخیالِ زمین

شادی چلوچی

سری داریم،بی سامان

سری داریم،بی سامان
که دور از هرچه خوبی ها
در این تاریکی مطلق،که تنهایی‌است،
می رنجد.


حسین قلیزاده

از شب تیره ی بعد از تو ،

از شب تیره ی بعد از تو ،
فقط ،
یاد من مانده
یکی خاطره ای تلخ ؛
ز وداعی غمگین !
کوچه ها پر ناله . . . !
خانه ها ؛ مملو غم . . . !
عابری بهر تسلای دلم
دستش را ،
سوی من صاف نکرد !
کسی از من ننوشت !
و تو را یاد نکرد . . . !
و نه از گفتن یک خاطره ،
شخصی مجهول ؛
خاطری شاد نکرد . . . !
*
. . . و در اعماق دلم ،
غم تو ،
روز به روز ،
مثل یک حادثه ؛
مثل یک رعد ؛
ناگهان زلزله ای شد ؛
و از آن آواری ،
ماند در چهره ی من . . . !
*
من ، به خود آمدم آن شب ؛
وعده کردم با خود ؛
که اگر ؛
ردی، را ،
روی هر چهره ی غمگین ، دیدم ؛
دستی از مهر ؛
روی پیشانی تب دار خزان ،
بنشانم . . . ؛
بنشینم . . . ؛
و اگر دست دهد ،
مصرعی از غم او ،
بنویسم . . . !


داود حق نظری

آدم‌هایی هستند که شاید،

آدم‌هایی هستند که شاید، کم بگویند «دوستت دارم!»
یا شاید اصلا به زبان نیاورند دوست داشتنِشان را!
بهشان خُرده نگیرید.
این آدم‌ها فهمیده‌اند، «دوستت دارم» حرمت دارد. مسئولیت دارد.
ولی وقتی به کارهایشان نگاه کنی، دوست داشتن واقعی را می‌فهمی!
می‌فهمی که همه کار می‌کنند تا تو بخندی ، تا تو شاد باشی، آزارت نمی‌دهند، دلت را نمی‌شکنند!
من این دوست داشتن را می‌ستایم!

زویا_پیرزاد

همیشه فکر میکردم

همیشه فکر میکردم
مرگ یعنی، کوچ روح از تن
تا اینکه تو رفتی و
من فهمیدم
مرگ چیز دیگری بود
کوچ تو از من...

ساغر روحانی فر

می‌خواهم فریاد بزنم

می‌خواهم فریاد بزنم
تو را
نه تو را
سکوت قرن‌هایم را
شاید این سکوت تلخ را
کسی ترجمه کند!

علیرضا ایمانی فر

تاوان

تاوان
تاول
چه مراعات بی‌نظیری!...
من
به اندازه‌ی چوب‌هایی که خورده‌ام
پاهایم تاول زده‌اند
تو
به اندازه‌ی پایی
که توی کفش روزگار کرده‌ای
تاوان می‌دهی
تازه
تقصیری هم نداریم
این کرگدنی
که دور برداشته
توی میدان حادثه
با خونابه‌های تکه‌تکه شده‌ی لبخند
شاهکار سورئالیستی قرن را
رقم می‌زند
حرف آخرش
لای لب‌های مونالیزا
گیر کرده و
تا دنیا دنیاست
تاریخ
مکتب این اتفاق را
اهلی نمی‌کند!

آرزو_عباسی