حوصله ی ِپیله پروانگی ست

حوصله ی ِپیله
پروانگی ست
سهم ِتو چیست؟
صبوری تا از پیله رَستن
یا خزیدن و کرم ماندن؟


نیلوفرثانی

من سفر را

من سفر را
به التهاب ِدردمند ِدوباره دیدنت
میخواهم ..

نیلوفرثانی

مـــــا یک جمعیتیم ، کـــــه تنهاییــــم

یادم بماند که مــــــن تنها نیستم
مـــــا یک جمعیتیم ، کـــــه تنهاییــــم

کتایون آموزگار

سال ها نگران دل آدم برفی ها بودیم

سال ها نگران دل آدم برفی ها بودیم
و چشم دوخته بودیم به دستان خورشید
که دیرتر طلوع کند
تا زمستان برای هیچ شالگردنی نفرت انگیز نباشد؛
کبوتران سرما زده ی روزهای برفی هم
شبیه ما بودند در پی عبور از روزهای سخت
و دل به جاده ای سپردیم
که به غربت می رسد
انگار پاهای یخ زده واژه ها
توان راه رفتن نداشتند میان هجوم
کوچ پرندگان دلسرد خیالمان!


مرتضی سنجری

برای عشق واژه کم ست

برای عشق واژه کم ست

جائی می رسد

که از کلام سبقت می گیرد

لب ها توقف می کنند


و احساس

بازیگر میدان می شود

آنجا که هیچ کس

حتی باران هم نمی داند

پایانش کجاست

پرویز صادقی

شعرهایم پیچیده شد به عطرِ تو

شعرهایم
پیچیده شد
به عطرِ تو

وقتی که دستم
پیچیده شد
لای موهایت


تو اما
چه باورنکردنی
مرا پیچاندی!

و شعرهایم , بی چاره!
پیچیده شده اند
به درد...

علی رضا عزتی

هرچه میبینم آبی ست
دریای پیش روی چشمانم
یا...
دریای پیش رو چشمانت
فرقی ندارند
هردو
غرقم خواهند کرد.



"اکبر سامی"

تو را که نه،

تو را که نه،
ولی یک نفر را که میگفت
تار مویم را با دنیا عوض نمیکند ؛
گم کردم...


"فاطمه جوادی"