آدمها برای به گور سپردن فهم خویش،

آدمها برای به گور سپردن فهم خویش،
دوست دارند شعورِ درحال بلوغ خودرا،
در قنداق دروغ هایی کلان به خواب جهل فرو ببرند
تا زندگی کردن را فهم نکنند

میثرااشوان

فریاد

پروانه ای خواب آلود
مانده به تارهای عنکبوت
شربت تلخی که کودکی
درمقابل چشمان نگران مادرش سرمی کشد
فریاد خسته ای در عمق چاهی
کنار جاده ی متروک

بی استعاره و تشبیه بدان
بی تو روز ها را
مردگی کردم
و شب ها
آه شب ها
شب ها
شب ها
شبها...

#دنیا غلامی