مرا به همان ابدها بچسبان

مرا به واپسین نگاهت بچسبان
آنجا که آسمان و زمین یکی می شوند
و تا ابتدای ما شدن
زمانی نمی ماند
مرا به همان ابدها بچسبان
به بینهایتی که
ترا از لای سطوح گذشته بیرون کشید
و به آینده پیوند زد
مرا به همان لا ممکن ها برسان

مریم پورقلی

به شانه های شعر اعتمادی نیست

به شانه های شعر
اعتمادی نیست
مرا به شانه های خودت
بسپار

اعظم کمالی

هزار هیچ کس اینجا درون من تنها

هزار هیچ کس اینجا درون من تنها
هزار تکه ام و تکه تکه یاد توام ...

معصومه صابر

عشق باش

عشق باش
بپیچ در تنم
خورشید باش و مرا بسوزان
بیداد لبخندهای توام
آغوش صبحت را به رویم بگشا
می خواهم در ییلاق گرمسیری چشمانت
اتراق کنم ...

عرفان یزدانی

چه دارد این چراغِ شکسته

چه دارد این چراغِ شکسته
که انتظارِ یکی شبتابِ پا در گریزش نیست.
من اقرار می‌کنم
حتی یک لحظه بی‌تو نزیسته‌ام!

سید علی صالحی

در شعرم گفته بودم که دوستت دارم

در شعرم
گفته بودم که دوستت دارم
وعده دادم
ترا می‌بوسم
خط کشیدند بر آن
بوسه‌ ام را از لبت برداشتند
آری دستور چنین بود
شعر من اشکال دستوری داشت

سینا بهمنش

می‌ خواهمت
بازگرد...
آهسته آهسته
با قایق چوبی‌ ات
از لابه لای موج ها بیا
بگذار
سطر آخر این شعر
کنار صدف های دلگیر
لبخند بزند... .

سهیلا بامدادان