جاده می آفریند

جاده می آفریند
استخوانی نرم تر
از پوره های حرف هایش
طغیان نکن
اگر بدانم عالم تو کجاست
وحشی تر از
هر باران موسمی خواهم شد
تا تو رو پیدا نکنم
دست نمی‌کشم از باریدن
به روی برده های خاک ماهت


یزدان عطار

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.