دستم را به سراسر شب کشیدم؛

دستم را
به سراسر شب کشیدم؛
زمزمه‌ی نیایش
در بیداری انگشتانم ترواید؛
خوشه‌ی فضا را فشردم!
قطره‌های ستاره
در تاریکی درونم درخشید؛
و سرانجام؛
در آهنگ مه‌آلود نیایش
تو را گم کردم … !

#سهراب_سپهری

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.