اگر رفتی

اگر رفتی
انعکاسِ صدایت را
جایی
میانِ پرسه های کودکانه ات
چال کن
عشق،
در چمدانی پوسیده
جا نمی شود

علی نصیری

یک لیوان خاطره...

یک لیوان خاطره...
پریشانی موهایت...
طعمِ خنده های مست کننده ات...
وعده هایی است
که در گلویم بغض میشود
کاش
زمستان
فصلی از سال نبود


علی نصیری

برگرد، اینجا قصه بی باران نمی ارزد

برگرد، اینجا قصه بی باران نمی ارزد
بابا بگو که نانِ بی دندان نمی ارزد

یک شهر را درگیرِ بوی یاس کردی
تصمیمِ کبری در کتاب هامان نمی ارزد


وقتی همان مردِ قوی با اسب می آمد
دانست مادر که نیِ چوپان نمی ارزد

دارا برو رحمی به حالِ این پریشان کن
سارا دگر با اشک یا خندان نمی ارزد

شاید همین امشب بیایم پیشِ تو دریا
با بودنت حوری و یا غلمان نمی ارزد

این ابرها هم پشتِ من هی حرف می بافند
برگرد، اینجا قصه بی باران نمی ارزد


علی نصیری

نفس در نفس های بی کسی ام

نفس در نفس های بی کسی ام
رسوا میشوم !!
آسمان
مجالِ دوست داشتن نمی دهد!
و من
خودم را
محکوم به نوشتنِ
تمامِ دیوانگی ها میکنم!
میدانم هنوز شب است و
خیالِ یک میخواهمت
در تو نبض می زند!!
میدانم به چهارچوبِ خاطراتم
زل زده ای ...!
اما
اما چشمت را ببند
من به جای تو هم بیدار می مانم!

علی نصیری

سکوتم پلک میزند در من

سکوتم
پلک میزند در من
و برکه ای بارانی
خیالم را
رو به هر چه بی دلیل است
منعکس میکند!!
لهجه ی تمامِ حرف های نگفته ام,
من را به هوایی سرد
کلبه ای تاریک
و فانوسی در دست
میهمان کن ...
درد دارد آغوش بی کسی ام!


علی نصیری

آسمانِ سرزمینم

آسمانِ سرزمینم
به رنگین کمان ختم میشود
و من,
از پسِ این رنگها
به هورامان میرسم
و تاجی از خورشید
بر سرِ شیرزنانش میگذارم!
تاریخ اگر ورق بخورد
من
تقویمم را
هنوز هم که هنوز است
ایرانی ستایش میکنم!


علی نصیری

مدار بی کسی ام

مدار بی کسی ام
حلقه ی به دار آویختن
خیانتی است, آشکار!
بر طبل بی خیالی ام نکوب
افرا!
من سالهاست
تو را
گم کرده ام!


علی نصیری

بی گمان آنجا که تو هستی

بی گمان
آنجا که تو هستی
شعرهایم هستند!
و من
چه شاعرانه
تردستی چشمانت را
قاب میکنم!!


علی نصیری

بوی خاطره ای دور

بوی خاطره ای دور
مشامِ پنجره را
باز میکند ...
تنهایی در من نفس میکشد!
تابستان نزدیک است
و شعرهایم دود می شوند!

علی نصیری

وقتیکه چشمانم

وقتیکه چشمانم
قلب سنگی ات را
انکار میکرد
عاشقت شدم!
راست میگفتی...
کاش
با قلبم, عاشق میشدم!
کاش
شبیه حرفهایت بودی...!


علی نصیری