آرزویم را در گوش قاصدک

افسانه‌ای هست که میگه
گل قاصدک دختری با موهای سفیده
که شب‌ها لب پنجره رو به روی ماه میشینه
و آرزو می‌ کنه صبح‌ها با طلوع خورشید
تبدیل به گل میشه و منتظر شب میمونه
به همین خاطره که ما قاصدک‌ ها رو میچینیم
و رو به آسمون فوتشون میکنیم
تا آرزوهامون به گوش ماه برسه و برآورده بشه

آدما وقتی که میخوان برن،

آدما وقتی که میخوان برن، شروع میکنن به کمرنگ شدن،

هی رنگشون میره، تا آخر میشن مثل یه نوشته‌ی قدیمی لای یه کتاب قدیمی

که حرفی عاشقانه بوده،

 ولی اینقدر کمرنگ شده که دیگه نمیشه بخونیش...