سکوت پاییز

سکوت پاییز
پس از غرش پی در پی بادهایش
چقدر به دل می چسبد
کسی نیست در کوچه هایش
کسی نیست و چه سکوت زیبایی
می گوید از آرامش ساده و الفبایی
خش خش برگ های خوابیده خزان
زیر پای رهگذری دلتنگ
تکنوازی می کند
قدم قدم رقص قاصدک ها
تازه میکند حالت را
ببین این رنگ جهان
ببوی بوی خزان
چه غریب افتاده در میان فصل ها
پاییز
گمشده ایی دارد انگار
دلتنگیش رنگ زرد شاخسار
تماشای سکوتش ،گُذریست
در لابه لای خاطرات کهنه
سکوت پاییز و هوای نم خورده
حس و حال مَلَسِ
به دل گِره خورده
سروش جلالی