جمعه یعنی پرچین پرچین قدم زنی

جمعه یعنی
پرچین پرچین  قدم  زنی
با  مترسک  خیالی
که در گندمزار چشمانت
دست  بر چانه
به  تو  فکر میکند
و حواسش نیست
که  دانه های عشق را
کلاغ  تنهایی  می خورد
من  سالهاست  جمعه ها  را
با قند نگاهت دم  می کنم
تا دهان  دلم   تلخ نشود
اصلا  جمعه  یعنی ناف  غم  بریدن
دور  شدن  ازآنسوی پرچین دلتنگی
دست تکان  دادن  به  گنجشگی
که  فردا می نشیند
لب  حوض  حیاط  دلت
کنار  ماهی  قرمزی
 که  چال  گونه  هایت
وسوسه  اش  می کند
پس  با  کمی  لبخند
و بالا  بردن   موج   صدایت
آهنگی  بزن
کنار   ساحل  آرزوها
تا جزر  ومد  دریا  هم  آرام  شود
مثل   آتشفشان  خاموش  دلم

افسانه ضیایی جویباری