گشته دل تنگ رخت تا که هویدا بشوی

گشته دل تنگ رخت تا که هویدا بشوی
ﮐـﻪ ﺑﯿﺎئی ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾـﻦ ﺗﻨﮕﯽ ﺩﻝ ﺟﺎ ﺑﺸﻮﯼ

ﺗﻮ ﻓﻘـﻂ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﮐـﻪ ﺩﻝ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺒﺮﯼ
مست ومجنون کنی وﻗﺼﻪ ﻭ ﺭﻭﯾﺎ ﺑﺸﻮﯼ

ﺍﻧﻘـﻼﺑﯽ ﺷﺪﻩ ﺩرﺳﯿﻨـﻪ از آن غمزه چشم
فتنه ی ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ ﺭﺳﻮﺍ ﺑﺸﻮﯼ

ﻣﻦ ﺩﻟـﻢ ﺭﺍ ﺑـﻪ ﺗـﻮ ﺩﺍﺩﻡ به امیـد روزی
چـون مـرا سنگ صبور روز مبا دا ﺑﺸﻮﯼ

شـده ام والـع و شیـدای تـو ای دلبرکم
من زلیخا و تو چون یوسف یکتا بشوی

عشـق یعـنی کـه ز امواج نترسی هر گز
چـون نکـوئی شوی و ﻋﺎﺯﻡ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺸﻮﯼ
عباس نکوئی