پشت پلکت حبس کردی شور اقیانوس را

پشت پلکت حبس کردی شور اقیانوس را
لا به لای گیسوانت جاده ی چالـــوس را

شهـرت قـد بلـند و چشـم هـای روشنت
می کشد تا قلب تهران دختران روس را

چـادر گلـدار سرکـردی و راه افتـاده ای
دربیـاور بــا خرامیـدن، لـج طاووس را

تا که می آیم به طعم دلخوشی عادت کنم
می نشانی بر لبانم مزه ی افسوس را

یا که دست از قهر خود بردار و دستم را بگیر
یا بگیر از دست من این حس نامانوس را

حسین زحمت کش