فریب میوه ی هستی ست، سیب می دهدت..!

فریب میوه ی هستی ست، سیب می دهدت..!
چه نوبرانه.... در آخر، فریب می دهدت..!

چه کودکانه، به بن بست دام خواهی رفت
چه موذیانه، نشانی غریب می دهدت..!

شبی دراز تر از عمق کهکشان، تاریک
از آبشار سحر بی نصیب می دهدت

غمی به وسعت اندوه ناگهان غروب
شبان گریه، دل ناشکیب می دهدت

به تازیانه، تو را گرم می نوازد و سخت
بجای مرهم، ناز طبیب می دهدت..!

به شکل تاج، تو را خار می نهد بر سر
به روی شانه ی زخمی، صلیب می دهدت

به پاس غربت تبعید و مویه های روح
نوید آتش و بیم لهیب می دهدت

هر آنچه داده تو را، باز می ستاند باز
سقوط دره و ذوق نشیب می دهدت

دریغ بر تو.... که این مهره باز، فرصت عمر
به عهد نادره ای نانجیب می دهدت

#استاد_علیرضا_طبایی