دوستم نداری

دوستم نداری

و زیباتر می شوم

چون بوته ای وحشی در انتهای باغ ...

 

دوستم نداری

و همین بهار

از تمام شاخه های درهمم

گل های هزار رنگ می روید!

 

یک روز جنگل می شوم

جنگلی گریان

زیبا و مه آلود

شبیه رویاهایت

تا تو بیایی در من زندگی کنی! ...

 

"مهسا چراغعلی"

 

از کتاب: جنگل گریان

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.