اگر لازم باشد زنانه فکر می کنم
و چون سوزنی در خیالت فرو می روم
به دکمه های لباست دست می کشم
و زندگی را بیدار می کنم.
می‌بوسمت؛
آنقدر که
دهانم را با دهان تو
اشتباه بگیرند.




| غلامرضا بروسان |