دلم خوش است به گلهای باغ قالیها
که چشم باران دارم ز خشکسالیها
به باد حادثه بالم اگر شکسته٬چه باک!
خوشا پریدن با این شکستهبالیها!
چه غربتیست٬عزیزان من کجا رفتند؟
تمام دور و برم پر ز جای
خالیها
زلال بود و روان رود رو به دریایم
همین که ماندم، مرداب شد
زلالیها
خیال غرق شدن در نگاه ژرف تو بود
که دل زدیم به دریای بیخیالیها
قیصر امین پور