اِی کاش بودی یک نفر, تَنها برایِ یک نفر

اِی کاش بودی یک نفر, تَنها برایِ یک نفر
دِل فَدایِ یک نفر, هَم جان فدایِ یک نفر

گَر که بَرخاستِه صدایِ صورِ اسرافیلِ عِشق
مَحو گردد آن مُنادی, اَندَر نِدایِ یک نفر

آوَرَد سوداگرِ عشق, دَر اِحتِکارِ خویشتَن
خَنده هایِ یک نفر, هم عِشوه هایِ یک نفر

سِرِّ توحیدِ پَرَستِش, اِنحصارِ عشقِ اوست
تا بَرِی باشد زِ شِرک, جُملِه دُعایِ یک نفر

مرگِ فرهاد, حاصلِ تدبیرِ خُسرو بود و بَس
شِکَّرِ شیرین بِگَردد تَلخ, وَرایِ یک نفر

یک نفر, خود در گُلِستان و نمیدانَد که او
آتَشی اَفکَنده است اَندَر سَرایِ یک نفر

شِعرِ حافِظ, نَقشِ مانی, رامِشگَریِّ باربَد
عاجِزَند در وَصفِ حُسن, مَدح و ثَنای یک نفر

هر وِصالی دَر جهان را اِنفِصالی لازم است
گو غَریب شو تا بِگَردی آشِنایِ یک نفر

کمال قادری