اِی که با من، آشنایی داشتی

اِی که با من، آشنایی داشتی
ای که در من، آفتابی کاشتی

ای که در تعبیرِ بی‌مقدارِ خویش
عشق را، چون نردبام انگاشتی

ای که چون نوری به تصویرت رسید
پرده‌ها از پرده ات برداشتی

پشتِ پرده چون نبودی جز دروغ
بوده‌ها را با دروغ انباشتی

اینک از جورِ تو و جولانِ درد
می‌گریزم از هوای آشتی

کاش حیوان، در دلت جایی نداشت
کاش از انسان سایه‌ای می‌داشتی

#فریدون_فرخزاد

ما از تمرین دموکراسی حرف میزنیم

ما از تمرین دموکراسی
حرف میزنیم ولی هر کدام سعی
میکنیم که عقاید خودمان را تحمیل کنیم...
چون تک تک ما میتوانیم
بزرگترین دیکتاتورهای زمین باشیم
اگر دستمان به صندلی قدرت برسد.

مردم کشور من..

​​​

من با عشق به دنیا آمده‌ام،

من با عشق به دنیا آمده‌ام،
با عشق زندگی کرده‌ام،
و با عشق هم از دنیا می‌روم
تا آن چیزی که از من باقی می‌ماند فقط عشق باشد…

مادرم میگفت..

مادرم میگفت شنیدم پسر همسایه خیلی مومن است
نمازش ترک نمیشود
زیارت عاشورا میخواند
روزه میگیرد
مسجد میرود
خیلی پسر با خداییست
لحظه ای دلم گرفت ........
در دل فریاد زدم باور کنید من هم ایمان دارم
نماز نمیخوانم ولی لبخند روی لبهای مادرم خدا را به یادم می آورد
دست های پینه بسته پدرم را دست های خدا میبینم
زیارت عاشورا نمیخوانم ولی گریه یتیمی در دلم عاشورا برپا میکند
به صندوق صدقه پول نمی اندازم ولی هر روز از آن دخترک فال فروش فالی را میخرم که هیچوقت نمیخوانم
مسجد من خانه مادربزرگ پیر و تنهایم است که با دیدن من کلی دلش شاد میشود
خدای من نگاه مهربان دوستی است که در غم ها تنهایم نمیگذارد
برای من تولد هر نوزادی تولد خداست و هر بوسه عاشقانه ای تجلی او
مادرم خدای من و خدای همسایه یکیست فقط من جور دیگری او را میشناسم و به او ایمان دارم
خدای من دوست انسان هاست نه پادشاه آنها
"فریدون فرخزاد"