می روی ، برو من که حرفی ندارم

می روی ، برو
من که حرفی ندارم
فقط ؛ از چهارخانه ی پیراهنت
خانه ای به من بده
بگذار که تا ابد ، بوی تنت را بدهند گیسوانم !


((فاطمه اسدی))