من و تو در کوله هایمان

من و تو
در کوله هایمان
برای درمان زخم دلتنگی،
آغوش داشتیم
بوسه داشتیم
و
دوستت دارم !
اما در نهایت
بی رحمانه سکوت را انتخاب کردیم
"برای همیشه"...

#سحر_رستگار

خبر خوب این است که روزی کسی می‌آید...

خبر خوب این است که روزی کسی می‌آید...
در میان روزهای خاکستری‌تان!
دست هایتان را خواهد گرفت؛
گرمتر...
صمیمی تر
و هزار بار عاشقانه تر...
کسی که شبیه به آفتابِ
بعد از یک روز برفی،
به تن روزهای سردتان میچسبد
کسی میاید از جنس محبت که مرهم تمام زخم هایتان میشود
و تمام ترس و کابوس هایتان را در آغوش آرامش حل خواهد کرد
کسی خواهد آمد برای ساختن دوباره ی شما که من آن شخص را معجزه ای از طرف خدا مینامم...

 سحر رستگار

شب های قبل از تو شعر میخواندم

شب های قبل از تو شعر میخواندم
چای مینوشیدم
به گلدان های کوچک اتاقم میرسیدم
آدم ها را دوست داشتم...
بی هوا پریدی میان آرامشم
بی هوا هم رفتی...
کتاب شعرها خاک میخورند
چای در فنجان یخ زده است
گل های گلدان خشک شده اند
از آدم ها متنفر شده ام:
سرت سلامت...


#سحر_رستگار

مثل انتشار یک شایعه

مثل انتشار یک شایعه
در روزنامه ای کثیر الانتشار؛
مثل آبروی ریخته شده؛
مثل قاصدکی معلق در هوا؛
دوست داشتنت
از دستم در رفته است
و دیگر
هیچ چیز مثل قبل نخواهد شد

سحر رستگار

همه ما باید

ما هم بلد بودیم

ما هم بلد بودیم مثل خیلی ها جای خالی تان را سریعاً پر کنیم
و بزنیم بر طبلِ بی خیالی و انگار نه انگار که "علاقه ای" این وسط جان میدهد...
اما نخواستیم چون یک چیزهایی را خوب یاد گرفته ایم
 مثلِ حرمت همکلام شدن ؛
مثلِ وفادار ماندن به دست هایی که لمسشان کردیم و قول و قراری که گذاشته بودیم...
اگر هم سکوت میکنیم و تماشاگریم ترس داریم!
ترس از "شکستن" و
"پس زده شدن"
وگرنه هنوز هم همه چیز مثلِ سابق است
هنوز هم همان اوضاعِ  "از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن"
 برقرار است...
باور ندارید امتحان کنید...

همه یِ ما باید کسی را داشته باشیم

همه یِ ما باید کسی را داشته باشیم
که وقتی یک روز ،
روزِ ما نبود
بنشینیم رو به رویش و غرغر کنان از سیر تا پیازِ تمامِ بد بیاری هایمان را برایش تعریف کنیم
و او هم لبخند به لب گوش کند و پایانِ هر جمله مان بگوید
"حق داشتی پس اینقد عصبی بشی،
حالا ولش کن مهم نیست،
فدایِ سرت" .
میدانید آدم هرچقدر هم قوی باشد
باید کسی را داشته باشد
که حالِ بدش را بفهمد
که نگذارد
به حالِ خودش بماند
کسی که حالمان را به حالش گره زده باشد . . .
‌
سحر_رستگار

عاشقانه ترین سکانس

عاشقانه ترین سکانس
روزهای برفیست؛
کاپشنی مردانه بر دوش های
ظریفِ زنانه...

سحر رستگار