اینهمه خاک که در شرب مدامم باقیست

اینهمه خاک که در شرب مدامم باقیست
شمه ای ازخس وخاریست که دردل جاریست
شاهدان در گذر از جاده ی تاریک شدند
آب ِزهریست مداوم که سراپا کاریست


مصطفی مروج همدانی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.