گوش کن..،

گوش کن..،
صدای پای غم می آید
انگار پائیز پشت پلک پنجره هاست
مثل شیون باران
که عمری ست ناله هایش
به گوش اَبرهای کبود نرسید؛
و چه غمبار است
چشمان بدهکارم به آسمان
در روزگارِ اندوهِ چتری تنها
میان شعرهای خیس من
نمی دانم کدام غصّه را باور کنم
رفتنت یا هرگز نیامدنت!

مرتضی سنجری

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.