بارانی ام و باز دلم کرده هوایت

بارانی ام و باز دلم کرده هوایت
چتری به سرم نیست به جز خاطره هایت ... ////

سوسن درفش

یک جهان شعر سرودم که بفهمی تنها

یک جهان شعر سرودم که بفهمی تنها
محض لبخند تو شاعر شده ام خوش انصاف ... ////

حسن کمالو

روزهای پاییز سیگارهای بدون فیلترند.....

روزهای پاییز
سیگارهای بدون فیلترند.....
هرچه میسوزند
بلندتر میشوند....
پیرمردها....
چه غمگین سرفه میکنند
درپای دیواردنیا...


رسول یونان

چه تعبیری ست این خواب شکسته

چه تعبیری ست این خواب شکسته
به دریـا عکس مهتـاب شکسته
تمام سهم من ازعشــق این بود
عصا وعیـنک وقـاب شکسته
محمدرضا هاشمی زاده

زیاد در خاطرات دیگران کنجاوی نکنید!

زیاد در خاطرات دیگران
کنجاوی نکنید!
زیرا در خاطرات هر شخص
چیزهایی هست که حتی می‌ترسد
آنها را برای خودش آشکار کند...!

داستایوسکى

من زمین‌خورده ی یک ‌حس عجیبم که ‌نگو
بی تو بسیار در این شهر غریبم که نگو
قلبم ‌از دوری تو سخت به درد آمده است
می کنم صبر بر این دردِ عجیبم که نگو
دل به چشمان تو خو دارد و تنها شده است
از غمت خسته و بی صبر و شکیبم که ‌نگو
من از این فاصله ها خسته و غمگین شده ام
فاصله صبرِ مرا برده حبیبم ‌که‌ نگو
مثل پروانه که خود را زند آتش از عشق
من هم از عشق تو درگیرِ لهیبم که نگو
بعدِ تو غم شده یارِ من و تنهاییِ من
ای دریغا غمِ تو گشته نصیبم که نگو

نازی_شکوری

صدای زن تسکین درد تنهایی ست

صدای زن
تسکین درد تنهایی ست
و نگاهش
نوید بهارست

مردی که سالها درد ندیدن بهار را کشیده ، میفهمد...



مهدی چهرازی

مجنون افسانه را به یغما برد

مجنون افسانه را
به یغما برد
کسی نفهمید
تو چه کشیدی لیلا


نیلوفرثانی

باغبان جمعه و آغازِ خزان،گرم به کار

قمریانی که به آواز شده عاشقِ یار
گل تماشاچیِ این منظره ها می باشد
باغ از بوی گلستان شده پر میوه و بار
من و دیوار به کنج قفسی هم صحبت
که چرا گل شده زیبا و، دلِ ما بیمار
پنجره باز گشودم همه زیبایی بود
تازه فهمیدم از اول،من و تو باغ تبار
باغبان روحِ مرا با تو به پرواز کشاند
نغمه خوان بلبل و یادِ تو که بر اسب سوار
برد من را به تماشاگهِ راز از امروز
که فقط رویِ ترا بینم و شادی بسیار

#اشرف_السادات_کمانی

فهم عاقل را به عاشق،راه نیست...

فهم عاقل را به عاشق،راه نیست...
هرچه گویم باز میگویی،که چیست
باید اول ، ترک هشیاری کنی...
عشق را در خویشتن جاری کنی
هر زمان گشتی تو مست جام عشق...
خویش را انداختی در دام عشق
آن زمان شاید بدانی عشق چیست…
چون کنی درک یکی را از دویست..

مولانا