شاعر

با رفتن تو به زندگی کردم پشت
من ماندم و حلقه‌ی طنابی در مشت

بگذار که فردا برسد می‌شنوی

دیروز غروب، شاعری خود را کشت

"بیژن ارژن"

تو نمی فهمی ..

تو نمی‌فهمی ،
من حالم خوب می‌شود
وقتی با یک شاخه نیلوفر
هر روز
برای ندیدنت
کنار اسکله می‌روم ..
تو نمی‌فهمی ،
من حالم خوب می‌شود
وقتی با یک شاخه نیلوفر
هر روز
نمی‌بینمت ...
تو از کجا بفهمی
هر روز
با یک شاخه نیلوفر
غرق می‌شوم ؟!


" کامران رسول زاده"

دستم را داغ می گذارم

دستم را داغ می گذارم
که نبینمت دیگر ،
تو اما هرشب
داغم را تازه می کنی ...


" کامران رسول زاده"

گل یخ

با شاخه ی گل یخ

از مرز این زمستان خواهم گذشت

جایی کنا آتش گمنامی

آن وام کهنه را به تو پس می دهم

تا همسفر شوی

با عابران شیفته ی گم شدن

شاید حقیقتی یافتی

همرنگ آسمان دیار من

"محمد علی سپانلو"

تنهایی!

هر روز مرا گریستی تنهایی
با خاطره‌هام زیستی تنهایی
شش دانگ تو را سند به نامم زده‌اند

ارث پدرم که نیستی تنهایی !

"جلیل صفربیگی"

اگر باید زخمی داشته باشم که نوازشم کنی..

اگر باید زخمی داشته باشم
که نوازشم کنی
بگو تا تمام دلم را
شرحه شرحه کنم

زخم‌ها زیبایند
و زیباتر آن‌که
تیغ را هم تو فرود آورده باشی
تیغت سِحر است و
نوازشت معجزه
و لبخندت
تنظیفی از فواره‌‌ی نور
و تیمار داری‌‌ات
کرشمه‌‌ای میان زخم و مرهم

عشق و زخم
از یک تبارند
اگر خویشاوندیم یا نه
من سراپا همه زخمم
تو سراپا

همه انگشت نوازش باش

"حسین منزوی"

                                         

دلم از مهر تو آکنده هنوز

گفته بودند که از دل برود یار چو از دیده برفت
سال‌ها هست که از دیده‌ی من رفتی لیک
دلم از مهر تو آکنده هنوز
دفتر عمر مرا
دست ایام ورق‌ها زده است
زیر بار غم عشق
قامتم خم شد و پشتم بشکست
در خیالم اما
هم‌چنان روز نخست
تویی آن قامت بالنده هنوز
در قمار غم عشق
دل من بردی و با دست تهی
منم آن عاشق بازنده هنوز
آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
گر که گورم بشکافند عیان می‌بینند
زیر خاکستر جسمم باقی‌ست

آتشی سرکش و سوزنده هنوز

"حمیدمصدق"

حق انتخاب

وقت افتادن
اگر حق انتخاب با من بود
از بلندای برج
شاید هم کمی بالاتر
کنار ابرها انتخابم بود،

نه از چشم سیاه تو ..

"بهمن فاطمی"

عاشقان گیاهانند..

عاشقان گیاهانند
که ریشه‌هایشان فرو رفته است
در کف دست من
در استخوان کتف تو
در جمجمه‌ى شکسته‌ى من
و این خاطرات من و توست
که توت مى‌شود یک روز
انار مى‌شود گاهى
که دیروز انگور شده بود

که فردا زیتون و تلخ

"بیژن نجدی"

                             

هر از چندی نوشتن را رها می‌کنم

هر از چندی نوشتن را رها می‌کنم

به انگشتانم خیره می‌شوم

می‌گفتی زنان زیبا آزارت می‌دهند

و هر انگشت من زنی زیباست
که آرامت می‌کند
به هر انگشتم که نگاه می‌کنم
یاد زنی زیبا می‌افتم
که از دستش گریزی نداری
می‌خندم

و نوشتن داستان تو را از سر می‌گیرم

سارامحمدی اردهالی"