آوازِ جهان را شنیدم

آوازِ جهان را شنیدم

آواز گنجشگانِ گلستان را در صبحگاهان

آواز بلبلانِ خموشِ را در قفسِ آدمیان

آواز پرندگانِ گورستان را ، در زمستان

آواز درندگانِ پریشان را ، در شبانگاهان

آواز انسانِ سوگوار را، در دالانِ سرگردان

آواز عاشقِ دَیّار را، در حضور عیاران

آواز کودکان را، در رنگین کمانِ جهانیان

آواز باد را، در میانِ نخلستانِ دهستان

آواز بادبانِ حیران را، در یخبندان

آواز تاکستان در تابستان

آواز خزانِ برگریزان، نامه رسان

آواز بمباران در گلباران

آواز سخنرانِ حکمران، در فقدانِ وجدان

آواز  قلمدان در میان هنرمندان

آواز گلابدان در دُوران طغیان

آواز بذرافشان در میان لاله زاران

آواز آسیابان در خیابان، افتان و خیزان

آواز تیراندازان پرسان و ترسان

و هزاران هزار آواز در جهانِ بیکران

همه در میان هم ،کنار هم ،هم لرزان هم شادان

و من همواره آواز خوانِ غریبِ بی دل
در  عالم غریب اما قریب در دل آدمیان
حنانه بارفروشی