دوری روی چون مَهَش غربت دل فزون کند

دوری روی چون مَهَش غربت دل فزون کند
یاد رخش چو میکنم عاقله ام جنون کند

دلبر خوش نوای من مهوش خوش لقای من
پای که می کشد زمین عقل مرا فسون کند

امیرحسین سوری