کودکی باشم ببینم لحظه ای

دوست دارم دامن مهتاب را
چای داغ و آتش آن آب را
جابجا گردم به هنگام دعا
تا بفهمم معنی محراب را
کودکی باشم ببینم لحظه ای
بیز تند و دلفریب تاب را
در دهستان سرکشم از جان و دل
عطر و بوی کوچه های ناب را
در ته چشمان کودکهای شهر
بنگرم سرمستی گرداب را
صف کشم با بچه ها در مزرعه
سنگ پردازی کنم تالاب را
می‌شوم هم بند زندان سعید
تا بگیرم سرزمین خواب را

سعید آریا

ریشه در خاکم ولی زخم تبر دارد دلم

ریشه در خاکم ولی زخم تبر دارد دلم
سیب سرخی در کنار نیشتر دارد دلم

تا بهار از آسمان این حوالی سر کشد
صد زمستان قصه خون جگر دارد دلم

چون سپیدار بلندی لابلای شاخه ها
حال و روز ساقه خم تا کمر دارد دلم

سال های سال روئید از کنارم زندگی
خاطرات چیدن گل های تر دارد دلم

ای بهار از گوشه پرچین ما دامن نکش
سال دیگر با تو اما و اگر دارد دلم

همتی کن دست یاری ده که بار دیگری
بار این سرگشتگی را با تو بر دارد دلم
مانده در یادت که با پیغام شیرین خودت
گفته بودی طاقتت پس کو؟! مگر دارد دلم

علی معصومی

تو بخند

تو
بخند
تا من کمی
بهار بچیــــــنم
  
نیلوفر_ثانی

آواز من یک راز دارد

آواز من
یک راز دارد
لبانم
غرق رویای توست…
محمدرضانعمت پور

کوله باری پر از خاطره بر شانه ی من

کوله باری پر از خاطره بر شانه ی من
شده بی تو خالی از مهر کاشانه ی من
رفتی و تو ندیدی قلب ویرانه ی من
ماند حسرت سر نهادن, بر شانه ی من
آخر سوخت ز غم تو, این دل بیچاره ی من
بی تو ای وای به حال دل دیوانه ی من
صبا حضرتی

چون به وفایت خوشم, ترک وفـا کرده ای

چون به وفایت خوشم, ترک وفـا کرده ای
ایـن روش تـازه چـون, تـازه بـنـا کـرده ای
در طـلـب وصـل تـو, درب هـمـه کـوفتـم
قطع امیدم چنین, زین هـمه جـا کـرده ای
دوش زدست رقیب, باده به دستت رسید
من به خطا رفته ام, یـا تـو خطـا کـرده ای
کـار فـروبستـه ام, بـا تـو گـشایـش بشـد
با گـره ی زلـف خـود, بـاز وچنین کـرده ای
مـن زلـبت صـد هزار, بوسه طلـب داشتم
هـر چه بـه مـن داده ای, وام ادا کرده ای
تـرک وفـا کـردی و, دل بـشـکـستی مــرا
هیچ ندانی چه سـان, جور وجفا کرده ای
بـا خبـر از حـال مـا, هیـچ نکـوئـی مشـو
تـا نکنـد بـا تـو عشق, آنچه بما کرده ای
عباس نکوئی

شازده کوچولو گفت:

تلخی قهوه را به تقدیر سپردم

تلخی قهوه را به تقدیر سپردم
عقل را به بیداریش سپردم!

غلامحسین افراس

بچه‌ها دیکته دارید، قبولی سخت است

بچه‌ها دیکته دارید، قبولی سخت است

هر کسی درس نخواند به خدا بدبخت است

حرف‌ها مثل هم‌ند از همه جا می‌آیند

گاه چسبیده به هم، گاه جدا می‌آیند

جمله‌ها اکثرشان سخت و دو پهلو هستند

جمله‌ها مثل دو تا دوست به هم وابسته‌ند

بچه‌ها روز مهمی است! بخوانید که من

سر قولی که ندادید، بمانید که من

دوست دارم جلوی چشم کسی بد نشوید

از خیابان خدا با عجله رد نشوید

•

روز‌ها از پَس هم رد شد و موعود رسید

روز مقبولی و تجدیدی و مردود رسید

دست من بید شد از ترسِ... معلم: سر خط

بچه‌ها حرف نباشد، بنویسید فقط 

بنویسید خدا بعد بخوانید هوس

«بنویسید قناری و بخوانید قفس»

بنویسید که طوفان و تلاطم شده است

هی بچرخید! خدا پشت خدا گم شده است 

بنویسید زمین سخت غریب است، غریب

وقت افتادن از این تخت، قریب است، قریب 

بچه‌ها گوش کنید این دو سه خط سنگین است

بنویسید شعف، دخترکی غمگین است

روزگاری است تزلزل به تنش زل زده است

چشم‌های هوس از دور به او پل زده است

بنویسید شعف، دخترکی کم پیداست

این همه گم‌شده اما همه جا غم پیداست

گر چه بابا غم نان می‌خورد و ما نان را

آخرین خط بنویسید بزرگ است خدا

•

بچه ها خسته نباشید ورق‌ها بالا

لکنت خسته ساعت با من

لکنت خسته ساعت با من
لهجه ناب قناری با تو
هوس یک دل سیر
غرق در حوضچه تنهایی
زل زدن تا خود صبح
به گل قرمز قالی با من
شرح دلدادگی یاسمن و
خنده بر رقص شقایق با تو
آنچنان خسته وبی حوصله ام
کآخرین جرعه جا مانده جانم باتو
مهساپارسا