باشهدا

باشهدا

باشهدا

باشهدا

باشهدا

باشهدا

رضا هادی، برادر شهید ابراهیم هادی در توصیف روز تولد ابراهیم می‌گوید:
==============
«در خانه کوچک و مستأجری در حوالی میدان خراسان تهران زندگی می‌کردیم؛ اولین روزهای اردیبهشت سال 1336 بود، پدر چند روزی است که خیلی خوشحال است، خدا در اولین روز این ماه پسری به او عطا کرد، او دائما از خدا تشکر می‌کرد. هرچند حالا در خانه سه پسر و یک دختر هستیم ولی پدر برای این پسر تازه متولد شده خیلی ذوق می‌کند، البته حق هم دارد پسر خیلی بانمکی است؛ اسم بچه را هم انتخاب کرد: «ابراهیم».  پدرمان نام پیامبری را بر او نهاد که مظهر صبر و قهرمان توکل و توحید بود و این اسم واقعاً برازنده اوست.

بستگان و دوستان هر وقت او را می‌دیدند، با تعجب می‌گفتند: حسین آقا تو سه فرزند دیگر هم داری، چرا برای این پسر این قدر خوشحالی می‌کنی؟ پدر با آرامش خاصی جواب می‌داد: این پسر حالت عجیبی دارد و من مطمئنم که ابراهیمِ من، بنده خوب خدا می‌شود؛ این پسر نام من را هم زنده می‌کند. راست می‌گفت؛ محبت پدر و مادر به ابراهیم محبت عجیبی بود. هرچند بعد از او خدا یک پسر و یک دختر دیگر به خانواده ما عطا کرد، اما از محبت پدرم به ابراهیم چیزی کم نشد.

ساعت انشاء بود

ساعت انشاء بود

   / و چنین گفت معلم با ما:

   بچه ها گوش کنید

   / نظر من این است

   / شهدا خورشیدند

   مرتضی گفت:شهید

   / چون شقایق سرخ است

   دانش آموزی گفت :

   / چون چراغی است که در خانه ی ما می سوزد

   و کسی دیگر گفت:

   آن درختی است که در باغچه ها می روید

   دیگری گفت: شهید

   / داستانی است پر از حادثه و زیبایی

   مصطفی گفت : شهید

   / مثل یک نمره ی بیست

   / داخل دفتر قلب من و تو می ماند

سلمان هراتی

باشهدا

شهیدحسین معزغلامی

باشهدا