مجنون صاف و ساده ی این آشنایی ام
گیسو بگستران بت گیسو طلایی ام
دل ها فدای چشم به نرگس نشسته ات
بالی به من ببخش که خیلی هوایی ام
برمن مگیر گرکه صدایت نموده ام
فریاد نام توست همه هم صدایی ام
فریاد می زنم که به پایان رسیده ام
دیگر امید نیست به روز رهایی ام
باید ز نخل موی تو خرمای عشق چید
حالی که از حضور تماشا هوایی ام
عیبم مکن به لکنت و تن پوش ساده ام
از لهجه ام بخوان که منم ..روستایی ام
سیدقاسم حسینی سوته
دلتنگیم بهانهایست در نبود تو
عاشق که باشد.؟
که نکند
آن سجود تو..
پیروز پورهادی
تو حیف می شوی نرو, نصیب دیگران نشو
بهار را رها نکن, مسافر خزان نشو
تو در نگاه من مقدس و فراتر از تنی
برای ناکسان خلاصه در لب و دهان نشو
منم که هر چه ناز می کنی به نقد می خرم
به هیچ می فروشنت, شریک این و آن نشو
مدام گفته می شوی: بکن, نکن, نخوان, نرو
رها بمان, عوض نشو... اسیر پادگان نشو
تو آفتابِِ عالمی, بمان, بتاب بر جهان
ستاره ی محقری به کنج کهکشان نشو
شرابِ شهدِ شهرِ شور و هوش و شادی و خروش
همیشه نوش و خوش بمان, شکارِ شوکران نشو
تو فرق می کنی و من, به ارزش تو واقفم
گرانبهای من! گران بمان و رایگان نشو
بزرگی و به قلبِ دخمه گونه جا نمی شوی
زیاده ای ز حدّشان, چنین نکن, چنان نشو
تو شاه بیت با شکوه و آنِ هر سروده ای
شبیه بیت بی عیار و ساده ای بیان نشو
برای من که نه, برای ارزشِ خودت بمان
تو حیف می شوی نرو, نصیب دیگران نشو
حمیدرضا گلشن
بی تو می خشکد من اندامم
بی تو باغِ چشمِ من خاموش
تنها می شود مرغِ دلم, بی بال
شکسته بغضِ من
بی تو
از غم می شود لبریز
به جای دستِ پر مهرت
پدر!
آه ای پدر!
چنگِ دلتنگی به دامانم
زینب زرمسلک صبا
یک نفر قلب تو را بی سحر و جادو می برد
بی گمان من می شوم بازنده و او می برد
اشک می ریزم و می دانم که چشمان مرا
عاقبت این گریه های بی حد از سو می برد
آنقدر تلخم که هر کس یک نظر میبیندم
ماجرا را راحت از رفتار من بو می برد
من در این فکرم جهان را می شود تغییر داد
عاقبت اما مرا تقدیر از رو می برد
یک نفر از خواب بیدارم کند دارد کسی
با خودش عشق مرا بازو به بازو می برد
الهام دیداریان
خیالت واگیر دارد
هوائی که نفس می کشم
و به عشق مبتلا می شوم
پرویز صادقی
ای انار شکسته
ای عشق که می شکنی
تا دوباره برخیزی و پرواز شوی
تا اناری دوباره شوی
برای شکستن
چه قدر سرخی تو
دو چندان سرخ ...
مثل اناری شکسته ...
پشت این همه ریز ریز باران
پشت این همه خیس خیس خیس
باز بال خیس پروانه های باران خورده را به یاد می آورم
با مزارع زرد رنگ
زرد و خیس تا به سرخی بنشیند
و بشکند
مثل اناری شکسته ...
"جواد شریفیان"
رقص درونت را پیدا کن!
با زندگی بچرخ،
با زندگی برقص،
صدای هستی
موسیقی زلال احساس توست...
میلان_کوندرا