در گوشه‌ای از ذهنت

در گوشه‌ای از ذهنت

به انتظارِ خود نشستم؛

نیامدم

نیامدم

نیامدم ...



جمال ثریا

دلم از تو پر است،

دلم از تو پر است،

تو عاشقی سرت نمی شود،

بس که معشوقی و

دلم از تو پر است ...

کامران رسول زاده

رفاقت جریانی ست توی خون آدم که یکباره میجوشد،

فکر نکنید هر کس که از راه رسید
هرکس که با شما خندید
هرکس که چند صباحی گیر داد و پیگیر شد
می تواند رفیق شما باشد...
رفاقت جریانی ست توی خون آدم که یکباره میجوشد،
وقت هایی که بداند بودنش لازم است،
همین به موقع بودن، چگونه بودن؛
می‌شود اصالتِ یک رفاقت...

اثبات بودنت کار سختی نیست،

اثبات بودنت

کار سختی نیست،

کافی ست

اواخر همین شعر

به جای نوشتن

ببوسمت...


کامران رسول زاده

ما راه می رفتیم و می خندیدیم

ما راه می رفتیم و می خندیدیم
ما فقط ده ساله بودیم
و"سر جوخه "اسمی بود
که ریسه می رفتیم
ما چه می دانستیم
روبروی همین اسم
جویبارهای کوچکی از خون
به راه می افتند!

....
....
....
یکی از ما گفت" تیر خلاص"
از پسرها بود
هیچکداممان نخندیدیم
خنده دار نبود
اصلا
زشت بود این بازی!!

هر کجا یک تار مویت بر هوس،

هر کجا یک تار مویت بر هوس،
سر می‌نهد
تار ما را پود باد
و
پود ما را تار باد...


مولانا

به کویت با دل شاد آمدم با چشم تر رفتم

به کویت با دل شاد آمدم با چشم تر رفتم
 به دل امیر درمان داشتم درمانده تر رفتم
تو کوته دستی ام می خواستی ورنه من مسکین
 به راه عشق اگر از پا در افتادم به سر رفتم
نیامد دامن وصلت به دستم هر چه کوشیدم
ز کویت عاقبت با دامنی خون جگر رفتم
حریفان هر یک آوردند از سودای خود سودی
 زیان آورده من بودم که دنبال هنر رفتم
 ندانستم که تو کی آمدی ای دوست کی رفتی
 به من تا مژده آوردند من از خود به در رفتم
 مرا آزردی و گفتم که خواهم رفت از کویت
بلی رفتم ولی هر جا که رفتم دربدر رفتم
به پایت ریختم اشکی و رفتم در گذر از من
 ازین ره بر نمی گردم که چون شمع سحر رفتم
 تو رشک آفتابی کی به دست سایه می ایی
دریغا آخر از کوی تو با غم همسفر رفتم

ای عمر دریغا که پر از درد گذشتی

ای عمر دریغا که پر از درد گذشتی

رومینا معین زاده

+خدایا خودت پناه مون باش

آدم ها باید توی زندگیشان پای خیلی چیزها بایستند.

آدم ها باید توی زندگیشان پای خیلی چیزها بایستند.
پای حرف هایی که می زنند، قول هایی که می دهند،
اشتباهاتی که می کنند، احساساتی که بروز می دهند،
نگاه هایی که از عمق جان می کنند،
دوستت دارم هایی که می گویند،
زندگی هایی که می بخشند، و عشق هایی که نثار می کنند...
آدم ها باید توی زندگیشان پای انتخاب هایشان بایستند.

زندگی مواجهه ی ابدی آدم هاست با انتخاب هایشان…

و من به دیدن تو

و من به دیدن تو
چنان در آینه ات مشغولم
که جهان از کنارم می گذرد
بی آنکه سر برگردانم...


علی_بابا_چاهی