ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
بر پهنه زمین, نقاش پیر قصد کرد تصویر نو زند
گسترد پرنیان هفت رنگ
بر کوه و کوهسار
وه دلنشین کشید, در واپسین نفس زدن روزهای سرد
لبخند پر امید ز مستی روزگار
عطر خدا معجزه گر شد برای او, دستی کشید و غبار غم از روی خاک برد
جوشید چشمه ها, خندید جویبار
آمد نسیم خوش خبر و در گوش شاخه گفت:
برخیز گذشته دگر ایام سرد خواب اینک بزن جوانه که آمد کنون بهار
فرخنده باد بر شما مقدم بهار
مریم اقبالیان