تویی شیرین ترین فرهادومن مجنون ترین لیلا

تویی شیرین ترین فرهادومن مجنون ترین لیلا
که هرشب در میان خواب و رویایی گل زیبا...

سمیه مهرجوئی

بهار

اگر برای خنده‌ات بهانه‌ای نداشتی

اگر برای خنده‌ات
بهانه‌ای نداشتی

غریبگی نکن، بیا ...
به گریه‌های من بخند

#سعید_پورطهماسبی

گفتَمَش تَرکم کنی

گفتَمَش تَرکم کنی
از غصه میمیرم یقین!
تو ندانی
و ریشخندِ آخرش
با من چه کرد...

#ساناز_نجفی

السلام علیک یا صاحب الزمان

بگذار که در سایه ات آرام بگیرم

بگذار که در سایه ات آرام بگیرم
بانرگس مستانه ات آرام بگیرم
در زیر غزل، مثنوی و چتر دو بیتی
با هرچه ز آرایه ات آرام بگیرم
با ساز مفاعیل فعل های صدایت
با حس و درون مایه ات آرام بگیرم
تو شاه همه مصرع و ابیات خدایی
در کنج سرا، خانه ات آرام بگیرم
باز آی فرود و بشکن بال و پرم را
ای باز که در لانه ات آرام بگیرم
بانوی غزلساز من امشب بگذارم
تا شانه به شا، شانه ات آرام بگیرم
رحمت حسینی

زندگی بی عشق، رنجی جان‌گزاست

زندگی بی عشق، رنجی جان‌گزاست
قصّه‌ی موهومِ پاداش و جزاست

زندگی بی عشق، مرگی دائمی است
بر تنِ هر لحظه‌اش رختِ عزاست

یک تفاهم‌نامه است از روی جبر
دست‌دادن با قَدَر یا با قضاست

زندگی مثلِ غذایی ساده است
عشق رنگ و عطر و طعمِ این غذاست

هر که عاشق نیست چون زندانی است
در زمان محبوس و در بندِ فضاست

عشق معنای شُکوهِ آدمی است
نامِ آدم، عشقبازان را سزاست
حمید گیوه چیان

از عشق تو نازنین چه آکنده شدم

از عشق تو نازنین چه آکنده شدم
هر دفعه ببین که مُردم و زنده شدم

با نور رخت همیشه شستم رویم
در ظلمت مویت چه پناهنده شدم

احسان آریاپور

بر درب خانه ی دلم این را نوشته ام

بر درب خانه ی دلم این را نوشته ام

لعنت به عاشقى که به عشقش وفا نکرد

#هاتف_مهدى_قنبری

کاش بادی بودم

کاش بادی بودم
که به دستت می‌خورد
گرمی دست ترا حس میکرد
نرمی دست ترا می‌بوسید
و نوازش می‌کرد
ساعد سیمینت
گونه‌ی همچو گل سُرخ ترا می بوئید
وپریشان می‌کرد
موی شبرنگت را
روی آن صورت مهتابی تو
تا که ابر سیه موی تو بر چهره‌ی ماه
وصف رُخسار تو در جلوه‌ی شعرم باشد
نقشی از ماه زمستان سپهرم باشد
من به اندازه‌ی آن باد نبودم خوشبخت
سهم من حسرت یک بوسه به دستان تو بود

رحیم سینایی