رفته رفته بدو بدتر
روزگار میچرخد
در میان این هیاهو
لحظه ها میچَربد
لحظه های منو تو
ِلحظه های خوب و بد
آن نگاه آرام
آن لب خندانت

چه سکوتت زیباست
چه نگاهت پُر مهر
تو چه کردی با من
که نباشی ناپیدام


جعفر شیروانی