بیت بیت غزلم بوی شما را دارد

بیت بیت غزلم بوی شما را دارد
تکیه بر آن سر و بازوی شما را دارد

در دهانم سخن از عشق تو بوده بسیار
کوچه ها رنگ ز گیسوی شما را دارد

در نمازم رخ چون ماه تو را می بینم
قبله ام گوشه ی ابروی شما را دارد

گاه از تنگی دل حرف درشتی گویم
گوش من مستی کندوی شما را دارد

تکیه کردی تو ز راحت به بَرُ بازویم
بینی ام بوی خوش موی شما را دارد

آی از روز غریبی به دل آشوبی ، گاه
عشق ، آرامش ِ زانوی شما را دارد

کل این شهر سکوت است و ز غمها شد پُر
طالعم حکم هیاهوی شما را دارد

مادرم کاش تو بودی و مرا می دیدی
دل کمی حسرت آن روی شما را دارد
فریما محمودی