تنهایی

اندک اندک برایم مثل روز روشن شده است که

عمومی ترین نقص در نحوه آموزش و پرورش ما این است که هیچ کس یاد نمی گیرد

و هیچ کس تلاش نمی کند و هیچ کس نمی آموزد که

چگونه تابِ تحمل خلوت و تنهایی را بیاوریم.

نیچه

حق با نیچه بود، آنجا که گفت:

حق با نیچه بود، آنجا که گفت:
.
.
.
.
.
.
.
«ما فقط به یاری توهماتمان می‌توانیم زندگی کنیم.»

چنین گفت زرتشت

تلخ‌ کامی‌ام از این است، آری، از این که شما را نه عریان تاب می‌توانم آورد و نه پوشیده،
شما مردم کنونی را.

چنین گفت زرتشت
نیچه

اَز آدمها بُت نسازید

اَز آدمها بُت نسازید
این خیانت است
هم به خودتان ، هم به خودشان
خدایی می شوند که
خدایی کردن نمی دانند
و شما
در آخر می شوید سر تا پا
کافرِ خــــــدایِ خود ساخته

نیچه

تلخ‌ کامی‌ام از این است، آری،

تلخ‌ کامی‌ام از این است، آری،
از این که شما را نه عریان تاب می‌توانم آورد و نه پوشیده،
شما مردم کنونی را.