ماندم تا برایت

ماندم تا برایت
عمارت، باغ، خیابان باشم
به خاطرت
زاگرس، خزر، کویر لوت باشم
پروانه ای سفید
که می گیرد از حضورت رنگ های دلاویز
گیاهی خانگی
در اشتیاق رویت
شکوفان، رویان،
زنده ماندم تا
آن چه دلت آرزو کند
همان باشم.
جواد_مجابی

تماشا را ایستاده ای

تماشا را

ایستاده ای

بر لبه ی پرتگاه دنیا

و دنیا

میل رقص دارد

جواد مجابی

در بوستان موسیقی حضور تو شادم می دارد

در بوستان
موسیقی حضور تو شادم می دارد
گرچه نبینمت
خوشا که سایه ات باشم
ترنم سر انگشتانت به بازی
تمنای تنانه را جریان می دهد تا ژرفا
شب را
که می داند از روز،
در این هنگامه.
برایم بگو
عطرت از چه نشاطی گل کرد
سرشاخه های رویان
یا چهچهه پرنده؟

جواد_مجابی

در پرده های آب ماهی ها می نوازند

در پرده های آب
ماهی ها
می نوازند
نفس هاشان را
شاد.
در پرده های بازی قلاب و
آب
خون می خوانند

جواد_مجابی