او جهان دارد ، جهان بیند ، جهــان

او جهان دارد ، جهان بیند ، جهــان
من که جان دارم و جان بینم و جان

او جهانش پر توهم ، پر غــرور
پر توانَست جان من پُرتر ز نـور

او جهانش پر ز مکـــر و آتش است
جان من کابوس تلخ خوابش است

در جهانش تاج او افتـادنی است
تاج من در جانم اما ماندنی است

در جهانش قدرتش از زر بُود
مِهرِ جانم از تمامش سر بُود

در گمانش حکمِ کاغذ ثابت است
لیک ناداند مرا جان کاتــب است

رضا اسمائی