اللهم صل علی محمد وآل محمد

وقتی که چشم سرخ افق باز می شود

وقتی که چشم سرخ افق باز می شود
گویی سرودچلچله آغاز می شود
دستی بسوی حادثه ها می کشد مرا
بامن دوباره آینه همراز می شود
اشک بنفشه می چکد اینجا به روی صبح
روح پرنده تشنه ی آواز می شود
پل می زند به شرق افق دست عشق باز
بالم اسیر خواهش پرواز می شود
وقتی غروب می کند امید, روح من
دلتنگ شعر خواجه ی شیراز می شود

زهرا سادات احمدی

‍ در بستری تبدار

‍ در بستری تبدار
رویای فشردن دست هایت
فراری می دهد
سرمای تنهایی ام را
تو
تعبیر شیرین هر خوابی
حس می کنم هر شب
بودنت را
در آغوشم باش
تا سپیده
‍ بهروزقاسمی

زندگیت همون رنگی میشه که..

مانده ام با یاد تو هر بار, چه کنم من

مانده ام با یاد تو هر بار, چه کنم من
آغوش تو بر شانه ی خود, چه کنم‌من
مانده ام حیرت, از روز ازل که تو رفتی
چشمان پر از شکوه و درد را, چه کنم من
مانده ام از عشق پر از شوق تو اما
آسان ببرم دل را و دشوار چه کنم من
مانده ام احساس تو با من چه غرضست
از تاب دل و دیده ی تو چه کنم من
آغوش تو گیرم که جور و جفا نبینی
از وصله ی جان تا به عدم, چه کنم‌من
حسین دانش مایه

خدا نزدیک است

اگر میدانستی
چقدر دلم برایت تنگ شده
تنگ دلت را پر از شبنم می کردی
بین من تو
فقط فاصله
لبخندی است
که پر از مهر خداست
قدری بخند
خدا نزدیک است

اله کرم رداقره ویس

در تارو پودِ ذهنم

در تارو پودِ ذهنم
قیامتی به پا کرده یادت
بی هوای نفس هایت نمیشود
سفر کرد به دنیای آرزوها
لطفا, دلتنگم باش
نیت کن دیدنم را
که قلب من نمی تپد
جز درکنارتو.

لعیا_قیاثی‌

عشق هر جا نشیند آن جا نکوست

همیشه چشم به راهم, چه انتظار قشنگی

همیشه چشم به راهم, چه انتظار قشنگی
به کار عشق تو گرم است دل, چه کار قشنگی

به یادگار گرفتم غم تو را که همین غم
برای عاشق شیداست یادگار قشنگی

چه ضربه ها به دلم زد طنین اسم ظریفت
نحیف و نازک و تردی, بزن سه تار قشنگی

بهار باشد و باشی پر از شکوفه درختان
تو از تبار بهاریّ و چون بهار قشنگی

تو کهنه دفتر عشقی, خمیر مایه ی شعرم!
کتیبه ی دل من بوده ای, شعار قشنگی!

منم چو برکه ی عاشق که دل به ماه تو داد و
دچار مهر تو شد دل, عجب دچار قشنگی
دوباره از تو چه پنهان دلم عجیب گرفته
بیا به تاخت سراغم چه شهسوار قشنگی...

منم خمار تو و غرق در هوای رسیدن
به خوشه های نگاهت قسم خمار قشنگی...

معصومه بیرانوند

خدایا

خدایا
طلب هام
از
بدهی
پیشی گرفته
چک قول هام
برگشتی
خورده
توقعم
دندان
اسب
پیشکشیت
شمرده
هرچند
ته تغاری
خلقتم
اما
طبیعت
ازمن
آزرده.

پرشنگ بابایی