در دلِ شب

در دلِ شب
در خلوتی اندوهبار
که صدایِ خنیاگرِ سایه ها
به سویِ ماه می گریخت

و نُت های باد
به رقص در می آورد
قامتِ ایستاده ی درختان را
در دلِ جنگلی خاموش

چشمانی
به امید فردای روشنِ
این سرزمین
بی صدا می گریست.


فریبا صادق زاده

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد