می‌سوزند از عشق

می‌سوزند از عشق
درختانی که می‌چینند
میوه‌های نوبرِ آذرخش‌ها را

دیگر کسی
از شاخه‌های جوانِ آب
بافه‌های مِهر را
برنمی‌گیرد

هوای سبز
می‌رود از این جهان
و زمان
به هر آن‌چه نوک می‌زند
از درون می‌شکند.

حسین صداقتی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.