در غالب اوقات فقط زمانی متوجه بودن کسی میشویم
که او از بودن دست شُسته یا حضور نداشته باشد.
ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
حوالی مزار نیلوفرهای آبی
دلم را پیوند زده ام
به نگاه خمار تو
شهد لبانت
دلم را شکار می کند
همچون زنبق وحشی،
شعری خوشبو شکفته می شود
بر شبنم لبانم
چشمانت دیگر احساس غربت نخواهند کرد!
مرتضی سنجری
کنار کافه ای تنها
روی میز دونفره
بهار را رزرو کرده ام
تا بیایی؛
بیا و چتر باش
روی سر قهوه های تلخِ بی رؤیا
تو قلم باش
من شعر می شوم بر کاغذ سپید!
مرتضی سنجری
وقتی عظمت فرد دیگری را می بینید و تحسینش می کنید
در واقع این عظمت برای خودتان است
خیلی خوب است آدم اینقدر با خودش در صلح باشد که
به راحتی بزرگی دیگران را تحسین کند و به زبانش بیاورد
«کُل الطُرق تؤدی إلیک حتى تِلک التی
سَلکتها لنِسیانک»
همه راهها به تو ختم میشوند ؛
حتی آنها که برای از یاد بردنت طی کردهام !