تو در اوج نگاهم جامی از جمشید خواهی دید

تو در اوج نگاهم جامی از جمشید خواهی دید
بر این عشق اهورایی بسی امید خواهی دید

اگر چه راه پُر هجر و فراق و درد و ناکامی
ولی در انتهایش پرتو خورشید خواهی دید

به چشم مادران  ِ پُر امید از رویش فرزند
کمی از ابر شادی را که می بارید خواهی دید

در این شبها که می تابد سیاهی ، ترس و نومیدی
تو درسی از دلی که سخت می لرزید خواهی دید

از این گل واژه ها رنگین کمان عشق می خیزد
چنان که در کنارش مامنی جاوید خواهی دید

رَوَد حجم سیاهی از رخ خورشید و سر انجام
به زیر پرتوش هر روز خود را عید خواهی دید
فریما محمودی