به جز آغوش آرامت کجا دارم پناهی من

به جز آغوش آرامت کجا دارم پناهی من
به جز قلب پر از عشقم کجا دارم گواهی من؟

تمام عشق با دیوانگی هایش گناهم شد
به جز دیوانگی با تو مگر دارم گناهی من؟

بدون تو نمی خواهم هر آن چیزی که دارم را
به دور از صورت ماهت کجا دارم رفاهی من؟

به دور از تو به تلخی عجیبی اشک میریزم
مکان بوسه ات را خیس خواهم کرد گاهی من

به استقبال شادی میروم با لشکر غم ها
به غیر از لشکر غم ها مگر دارم سپاهی من؟

علی کوهی