تو را شبانه نوشیدم

تو را شبانه نوشیدم
در پیاله ی خُمار واژه ها،
که چشمانت همچون شعری ست ناب
میان تمام غزل های گُم شده ی دفترم
زیر پلک آخرین شب های سرد زمستان
و من رجوع کردم
به رنگ سیاه آسمان شب؛
که انگار نفس کشیدن کلمات
از نگاهِ دو کمان اَبروی هلالِ ماه الهام گرفته
برای نوشتن شعرهای سپید عاشقانه!

مرتضی سنجری