مُسکن دیگری در دهان می‌گذارم

مُسکن دیگری
در دهان می‌گذارم
از پشت شیشهء عینک
به وطن نگاه می‌کنم
مایوس‌کننده است
هیچ‌ چشم‌اندازی
از پشت شیشه‌ها زیبا نیست

جنگل با هر درختی که می‌میرد
لاغرتر می‌شود
انسان با هر قرص
تنهاتر

علیرضا عباسی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.