روزی آمد، تماماً زیبایی.

روزی آمد،
تماماً زیبایی.

خورشید می‌درخشید،
ابرهایِ تیره
ناپدید شدند.

جهان،
رویایِ خویش را
با خورشید قسمت کرد.

مردم،
شادی را ـ در رقصِ دستان ـ
و عشق را ـ در تارِ مویان ـ
لحظه به لحظه
به نمایش آوردند.

و عشق،
رقصی‌ست
در ثانیه‌هایِ زندگی.

و من،
در میانِ این همه شادی،
نه تو را،
که خودم را
در آغوش خواهم یافت.
طیبه ایرانیان