چشمان امروزم را می بندم

چشمان امروزم را می بندم
درخت خاطره خالی
درخت خاطره پربار
نوایی از پشت دیوارها.
پریچه ای که روزی
دامن گناه اشک هایش را
خواهد شست.
من اینجا خواهم ماند.
در میان سکوت پر اضطراب فردا و
صدای درد.
در میان زایش امید و
خداحافظی دیروز.
چشمان امروزم را می بندم.
آسمان صاف
آسمان بارانی.
و تناقض میان دو گام را
که برایم معنی خواهد کرد؟
میان دو لحظه
دو اکنون.
من اینجا خواهم ماند.
تو پرنده ای و من درخت.
برگ و بال
ریشه و پرواز.
نوایی از پشت دیوارها
مرا می خواند.
چشمان امروزم را می بندم.
من اینجا خواهم ماند.

سحر غفوریان