همه رفتند و من ماندم در اینجا

همه رفتند و من ماندم در اینجا
دل افسرده غمین و زار و تنها

نه انگیزه برای زنده ماندن
نه حالی بهر رفتن سوی دریا

غریبه با من و تو آشنایان
عجب کی دارم از وارونه دنیا

تمام خاطراتم بال طاووس
کنون خاکستری بینم‌همه جا

به خود گفتم چه نوروزی چه عیدی
که ناگه آمدی با مرغ مینا

نگاهش کردم و دادم سلامی
به من زلزل نگاهی کرد و گفتا

سلام و صد سلام بر روی ماهت
گل زیبای خانه بانوی ما

چه اخمو و عبوسی شادیت کو
نمی‌دانی مگر نوروزِ فردا

فروغ قاسمی