در زیر گنبد طلای این صحنت بی قرارم

در زیر گنبد طلای  این صحنت بی قرارم
محتاج یک دیده خوش از سوی یارم

با دیدن روی سفیدت چشم بستم
از روبه رویی با مزارت سخت زارم

صحن به صحن دست بردم سوی دعا
بوسیدم آن دیوار و همچو گلعذارم

صفا باشد جان زائران سوی ضریحت
من پریشانم و سرسخت عشق تو دچارم

نذر دل و جان کرده ام فدایت از بهر شفاعت
از روی  زیبایت رضا جان(ع) شرمسارم

ضریحت را بوسیده لبهایم چه زیبا
چون عاشقی شیدا در این گوشه کنارم

ملک خراسانی  تو ای گرما بخش پر نور
در محضر تو من غریب و سخت خوارم

سجده    برآورده    دلم  سوی  مناره
گویی‌‌  منِ  ریحانه   برای  این دیارم

ریحانه عاشوری