یک چاله دو متری باشد مکان آخر

یک چاله دو متری باشد مکان آخر
مهمانسراست اینجا ما مردمان مسافر

طوق طلا به گردن بر تن حریر و دیبا
باید کفن بپوشی نی این لباس فاخر

دنیا پر از شر و شور خوبی شده ز ما دور
نا مهربان به باطن عاشق به هم به ظاهر

در این دیار خاکی دلبستگی بریده
آدم به دل شکستن گشته قوی و ماهر

باید کنون نشستن با کوله باری از عشق
بر اسب مهر و یاری نی بر چموش و قاطر

با هرکه دم زنی تو گوید فغان ز مردم
از خود بگو تو جانا نامهربان به ظاهر

فروغ قاسمی